实用文档大学dàxuézhīdàozàimíngmíngdé?.大学之道:在明明德，zàiqīnmínzàizhǐyúzhìshànzhīzhǐérhòu在亲民，在止于至善知止而后yǒudìngdìngérhòunéngjìngjìngérhòunéng有定，定而后能静，静而后能ānānérhòunénglǜlǜérhòunéngdéwùyǒu安，安而后能虑，虑而后能得物有běnmòshìyǒuzhōngshǐzhīsuǒxiānhòuzéjìn本末，事有终始，知所先后，则近dàoyǐ道矣gǔzhīyùmínɡmínɡdéyútiānxiàzhě古之欲明明德于天下者，xiānzhìqíguóyùzhìqíguózhěxiānqíqíjiā先治其国；欲治其国者，先齐其家，yùqíqíjiāzhěxiānxiūqíshēnyùxiūqíshēn欲齐其家者，先修其身；欲修其身zhěxiānzhèngqíxīnyùzhèngqíxīnzhěxiān者，先正其心；欲正其心者，先chéngqíyìyùchéngqíyìzhěxiānzhìqízhī诚其意；欲诚其意者，先致其知；zhìzhīzàigéwùwùɡéérhòuzhīzhìzhīzhì致知在格物。
物格而后知至，知至érhòuyìchéngyìchéngérhòuxīnzhèngxīn而后意诚,意诚而后心正，心文案大全实用文档zhèngérhòushēnxiūshēnxiūérhòujiāqíjiā正而后身修，身修而后家齐，家qíérhòuguózhìguózhìértiānxiàpíng齐而后国治，国治而天下平zìtiānzǐyǐzhìyúshùrényīshìjiē自天子以至于庶人，壹是皆yǐxiūshēnwéiběnqíběnluànérmòzhìzhěfǒu以修身为本，其本乱而末治者否ǐ矣qísuǒhòuzhěbóérqísuǒbózhěhòuwèizhīyǒu其所厚者薄，而其所薄者厚，未之有yěcǐwèizhīběncǐwèizhīzhīzhìyě也此谓知本，此谓知之至也suǒwèichéngqíyìzhěwúzìqīyě?所谓诚其意者，毋自欺也rúwúèxiùrúhàohǎosècǐzhīwèizìqiè如毋恶臭，如好好色，此之谓自谦gùjūnzǐbìshènqídúyě（慊）故君子必慎其独也xiǎorénxiánjūwéibúshànwúsuǒbù小人闲居为不善，无所不zhìjiànjūnzǐhòuyànrányǎnqíbúshànér至，见君子后厌然，掩其不善，而zhùqíshànrénzhīshìjǐrújiànqífèigān著其善。
人之视己，如见其肺肝ránzéhéyìyǐcǐwèichéngyúzhōngxíngyú然，则何益矣？此谓诚于中，形于wàigùjūnzǐbìshènqídúyě外故君子必慎其独也文案大全实用文档zēnɡzǐyuēshímùsuǒshìshíshǒusuǒ曾子曰：“十目所视，十手所zhǐqíyánhūfùrùnwūdérùnshēnxīnguǎng指，其严乎！”富润屋，德润身，心广tǐpángùjūnzǐbìchéngqíyì体胖故君子必诚其意shīyúnzhānbǐqílùzhúyīyīyù?《诗》云：“瞻彼淇澳，菉竹猗猗；yǒufěijūnzǐrúqiērúcuōrúzhuórúmósè有斐君子,如切如磋，如琢如磨；瑟xīxiànxīhèxīxuānxīyǒufěijūnzǐzhōng兮僴兮，赫兮暄兮；有斐君子，终bùkěxuānxīrúqiērúcuōzhědàoxuéyěrú不可暄兮！”如切如磋者，道学也；如zhuórúmózhězìxiūyěsèxīxiànxīzhěxúnlì琢如磨者，自修也；瑟兮僴兮者,恂慄yěhèxīxuānxīzhěwēiyíyěyǒufěijūnzǐ也；赫兮暄兮者，威仪也。
有斐君子，zhōngbùkěxuānxīdàoshèngdézhìshànmínzhě终不可暄兮者，道盛德至善，民zhībùnéngwàngyě之不能忘也shīyúnwūhūqiánwángbú《诗》云:“於(呜）戏（呼）前王不wàngjūnzǐxiánqíxiánérqīnqíqīnxiǎorén忘！”君子贤其贤而亲其亲，小人lèqílèérlìqílìcǐyǐmòshìbùwàngyě乐其乐而利其利，此以没世不忘也kānɡɡàoyuēkèmínɡdétàijiǎyuēɡùshì《康诰》曰：“克明德太甲曰：“顾是文案大全实用文档tiānzhīmínɡmìnɡdìdiǎnyuēkèmínɡjùndé天之明命帝典曰：“克明峻德jiēzìmínɡyě皆自明也tāngzhīpánmíngyuēgǒurìxīnrìrìxīn汤之《盘铭》曰：“苟日新，日日新，yòurìxīn又日新kānɡɡàoyuēzuòxīnmín《康诰》曰：“作新民shīyúnzhōusuījiùbāngqímìngwéi《诗》云：“周虽旧邦，其命惟xīnshìgùjūnzǐwúsuǒbúyònɡqíjí新是故君子无所不用其极。
shīyúnbāngjīqiānlǐwéimínsuǒ《诗》云：“邦畿千里，惟民所zhǐ止shīyúnmínmánhuánɡniǎozhǐyúqiū《诗》云：“民蛮黄鸟，止于丘yú隅zǐyuēyúzhǐzhīqísuǒzhǐrénérbùrúkěyǐ子曰：于止，知其所止，可以人而不如niǎohū鸟乎？”shīyúnmùmùwénwángwūqīxījìng《诗》云：“穆穆文王，於(乌）缉熙敬zhǐwéirénjūnzhǐyúrénwéirénchénzhǐyú止！”为人君，止于仁；为人臣，止于文案大全实用文档jìngwéirénzǐzhǐyúxiàowéirénfùzhǐyú敬；为人子，止于孝；为人父，止于cíyǔɡuórénjiāozhǐyúxìn慈；与国人交，止于信zǐyuētīnɡsònɡwúyóurényěbìyě子曰：“听讼，吾犹人也；必也shǐwúsònghūwúqínɡzhěbùdéjìnqícídà使无讼乎！无情者，不得尽其辞，大wèimínzhìcǐwèizhīběn畏民志此谓知本suǒwèixiūshēnzàizhèngqíxīnzhěshēn?所谓修身在正其心者：身yǒusuǒfènzhìzébùdéqízhèngyǒusuǒ有所忿懥，则不得其正；有所kǒngjùzébùdéqízhèngyǒusuǒhǎolèzébù恐惧，则不得其正；有所好乐，则不déqízhèngyǒusuǒyōuhuànzébùdéqízhèng得其正；有所忧患，则不得其正。
xīnbúzàiyānshìérbújiàntīngérbùwénshí心不在焉，视而不见，听而不闻，食érbùzhīqíwèicǐwèixiūshēnzàizhèngqí而不知其味此谓修身在正其īn心suǒwèiqíqíjiāzàixiūqíshēnzhěrén所谓齐齐家在修其身者：人zhīqísuǒqīnàiérpìyānzhīqísuǒjiàn之其所（僻）焉，之其所贱亲爱而辟wùérpìyānzhīqísuǒwèijìngérpì恶而辟（僻）焉，之其所畏敬而辟（僻）文案大全实用文档yānzhīqísuǒāijīnérpìyānzhīqísuǒ焉，之其所哀矜而辟（僻）焉，之其所àoduòérpìyānɡùhàoérzhīqíè敖（傲）惰而辟（僻）焉故好而知其恶，wùérzhīqíměizhětiānxiàxiǎnyǐɡùyànyǒu恶而知其美者，天下鲜矣故谚有zhīyuērénmòzhīqízǐzhīèmòzhīqímiáo之曰：“人莫知其子之恶，莫知其苗zhīshuòcǐwèishēnbùxiūbùkěyǐqíqíjiā之硕此谓身不修，不可以齐其家suǒwèizhìɡuóbìxiānqíqíjiāzhěqíjiā所谓治国必先齐其家者，其家bùkějiàoérnénɡjiàorénzhěwúzhīɡùjūnzǐ不可教，而能教人者，无之。
故君子bùchūjiāérchénɡjiàoyúɡuó不出家，而成教于国xiàozhěsuǒyǐshìjūnyětìzhěsuǒ孝者，所以事君也；弟（悌）者，所yǐshìzhǎnɡyěcízhěsuǒyǐshǐzhònɡyě以事长也；慈者，所以使众也kānɡɡàoyuērúbǎochìzǐxīnchénɡ《康诰》曰：“如保赤子心诚qiúzhīsuībùzhònɡbùyuǎnyǐwèiyǒuxuéyǎnɡ求之，虽不中，不远矣未有学养zǐérhòujiàzhěyě子而后嫁者也yìjiārényìɡuóxīnɡrényìjiārànɡyì一家仁，一国兴仁；一家让，一ɡuóxīnɡrànɡyìjiātānlìyìɡuózuòluànqíjī国兴让；一家贪戾，一国作乱，其机文案大全实用文档rúcǐcǐwèiyìyánfènshìyìréndìnɡɡuó如此此谓一言偾事，一人定国yáoshùnshuàitiānxiàyǐrénérmíncónɡ尧舜率天下以仁，而民从zhījiézhòushuàitiānxiàyǐbàoérmíncónɡzhī之；桀纣率天下以暴，而民从之qísuǒlìnɡfǎnqísuǒhàoérmínbùcónɡ其所令反其所好，而民不从。
ɡùérhòuqiúzhūrénshìjūnzǐyǒuzhūjǐ是故君子有诸己而后求诸人，wúzhūjǐérhòufēizhūrénsuǒcánɡhūshēnbù无诸己而后非诸人所藏乎身不shùérnénɡyùzhūrénzhěwèizhīyǒuyěɡùzhì恕，而能喻诸人者，未之有也故治ɡuózàiqíqíjiā国在齐其家shīyúntáozhīyāoyāoqíyèzhēnzhēn《诗》云：“桃之夭夭，其叶蓁蓁zhīzǐyúɡuīqíjiārényíqíjiārénérhòuí之子于归，宜其家人宜其家人，而后kěyǐjiàoɡuórén可以教国人shīyúnyíxiōnɡyídìyíxiōnɡyídì《诗》云：“宜兄宜弟宜兄宜弟，érhòukěyǐjiàoɡuórén而后可以教国人shīyúnqíyíbùtèzhènɡshìsìɡuó《诗》云：“其仪不忒，正是四国qíwéifùzǐxiōnɡdìzúfǎérhòumínfǎzhī其为父子兄弟足法，而后民法之文案大全实用文档yěcǐwèizhìɡuóz。